Dag 27: Great Ocean Road

Het kan zomaar een hoogtepunt van de reis worden vandaag. In de top 10 van meest spectaculaire autowegen ter wereld: The Great Ocean Road!!

Bij de eerste voorzichtige glimp van de zon stappen we in de auto en worden direct al getrakteerd op een prachtige zonsopgang. Niet veel later steekt een kudde koeien in het vroege ochtendlicht de weg over, het belooft een mooie dag te worden.

We komen bij de meest spectaculaire kant de weg op en zien direct prachtige rotsformaties. De kust bestaat hier uit kalksteen, wat sterk onderhevig is aan erosie door wind en de zee. Nog steeds verandert de kust regelmatig. Zo is in 2009 een natuurlijke brug ingestort en zijn twee toeristen per helikopter van een geïsoleerd blok op zee gered. We stoppen bij de eerste paar uitkijkpunten, verbazen ons over alles wat we zien, en komen er al snel achter dat we in dit tempo de route niet gaan halen. Maar ja, het is zo mooi!

  
Hoogtepunt zijn de 12 apostelen, waarvan er nog maar 8 over zijn. Aan Erica's wapperende haar kun je goed zien hoe ruig het weer hier is, ondanks wat blauwe lucht. Geen wonder dat het wemelt van de wrakken hier voor de kust.

Koffiepauze bij een RoadHouse waar we ook andere Volvo's zien staan. Jan fotografeert een koala van een plaatje, als je genoeg inzoomt merkt niemand dat, toch? We vervolgen de weg naar Cape Otway, een kleine detour van de hoofdweg door koala-gebied (je weet nooit…) naar een vuurtoren. Het meest zuidelijke puntje van Australie is ons verteld en wij geloven dat natuurlijk graag. Het landschap verandert elke kilometer, we beklimmen ‘Australia’s most significant lighthouse’ en op de terugweg zien we een koala lekker slapen in de boom. Een echte! Niet veel later is er een opstopping op de weg, nog een koala, nu wakker en hoog in de boom. Yes!!

De route slingert verder door regenwoud, terwijl we vlak langs de kust rijden. Terecht dat deze weg in de top 10 staat, geweldig mooi! Zo’n 500 haarspeldbochten later bereiken we de pont. Klaas staat ook in de rij en vraagt of we een krik bij ons hebben, zijn band is ‘een beetje zacht’. Op zijn velg rijdt hij de boot op, de overtocht wordt gebruikt als pitstop om de band te wisselen. Vol trots vertellen we over onze koala's en laten de foto's zien. 'Ja ja, van een plaatje, dat hebben we gehoord'. Niemand die ons gelooft, zucht...

Officieel is er nog een bezoek aan de Volvo-club van Victoria, wij spijbelen en rijden rechtstreeks naar het hotel in Melbourne. Het is zelfs al donker. Onder 7 tolpoortjes door met waarschuwingsborden ‘tag or pass only’. So far, so good, we spelen wel de domme toerist als we aangehouden worden. Op zoek naar wat eten en we vinden weer fantastische pasta’s in een gezellig straatje met live muziek, lucky us. Al met al weer een prachtige dag vandaag, we vallen als een blok in slaap van de vele indrukken.