Dag 23: Coober Pedy

Het is zo ver!! De Oodnadatta Track!! Geen regen, dus voor dag en dauw staat iedereen al te trappelen. Nou ja, bijna iedereen, want gek genoeg kiezen twee teams ervoor om de kortere en geasfalteerde weg naar de eindbestemming Coober Pedy te nemen. Een Oodnadatta Challenge rijden zonder Oodnadatta aan te doen, dat is bijna als een Elfstedentocht waarbij je Dokkum maar overslaat. Maar ach, ieder zijn eigen keuze natuurlijk. Vroeg op pad, kort na zonsopgang verlaten we bijna als laatste het terrein. We draaien de bocht om, passeren het bordje van de start van de track en hebben de opkomende zon fel in het gezicht. Even een lastige start, maar het is direct genieten. Zand, stof, keien, soms een stukje wasbordweg en dat voor 400 km. Na een kleine stop worden we ingehaald door coureur Jaap, die helemaal in z’n element is hier en in een grote stofwolk aan de horizon verdwijnt. Even later staan ze stil, een dingo! Gevaarlijk, maar wat een bijna aandoenlijk, nieuwsgierig beestje. De foto mislukt helaas, hopelijk heeft iemand anders het beter gedaan.

De TomTom vindt dat we 25km per uur kunnen rijden en in dat tempo komen we pas in het donker in Coober Pedy aan. Gelukkig valt de kwaliteit van de weg mee, 70Km/u gemiddeld en soms zelfs een stukje 80 of 90. De bestuurders rijden wel super geconcentreerd, elke verkeerde steen kan een lekke band of erger veroorzaken. Na 4 uur zijn we bij het Pink Roadhouse. De eigenaar heeft een roze Volvo 245 en daarop afstemmend zijn hele Roadhouse roze geverfd. Schade so far valt mee, Joep zijn uitlaat is er onderuit gevallen en Klaas heeft een lekke band. Alle Volvo’s op een rijtje, foto’s maken, ook voor de website van het Roadhouse. Bijzonder is ook het postkantoor, in het grote niets hier. Wie kan nu zeggen dat zijn ansichtkaart uit Oodnadatta komt? Snel schrijven, posten en dan weer door met de route.

Na nog geen 5 km zien we Joep staan, weer problemen met de uitlaat. Geen dealbreker, hij kan gewoon verder rijden en haalt ons niet veel later alweer in. De weg blijft gelijk: zand, stof, keien door een verlaten woestijn. Bij de (droge) floodways schrapen we regelmatig met de carterbescherming over een hoopje grind, daar is het gelukkig voor. Ook wat grotere opspattende stenen, maar de schade blijft beperkt tot een paar extra putjes in de voorruit. Soms bij een boom zie je een koe of wat paarden, geen huis, geen mens. Nog een lekke band, nu Bill en Liz. De band wordt in recordtijd gewisseld. De laatste met pech is Rein, ook een lekke band. Na het bemerken is hij binnen 100 meter gestopt en toch is de hele band aan flarden en de velg gedeukt. Ook zij zijn razendsnel weer op pad en verder haalt iedereen probleemloos Coober Pedy.

Na aankomst volgt het omgekeerde ritueel van gisteren: banden weer oppompen, tape van kofferbak verwijderen en vooral het stof overal maar dan ook overal vandaan kloppen. Tot in je onderbroek in de koffer. Ja, het was weer genieten, een dagje onverhard rijden!   

Coober Pedy ligt deels onder de grond. Het stadje is vooral bekend vanwege de sieropalen, het is de grootste winplaats voor deze sierstenen in de wereld, 80% komt hier vandaan. Daarnaast kan het her ’s zomers wel tot 50 graden heet worden, daarom liggen veel huizen onder de grond. En zo ook een deel van ons hotel, gebouwd in een oude tunnel. Enkele kamers liggen ondergrond, samen met o.a. de bar. Best slim, want in deze regio beschermt het natuurlijk ook tegen vliegen en …stof.

Nadat de auto weer glimt als een spiegeltje doen we nog een rondje sightseeing Coober Pedy. Overal in de omgeving zie je afgravingen en wordt gewaarschuwd voor de onbeveiligde schachten. Een wonderlijke wereld, winkeltjes, hotels en zelfs een paar kerken zijn volledig ondergronds!

We eten in het restaurant van het hotel, wel boven de grond. Na een ieniemienie kaasplankje en een ijsje in neonkleuren gaan de locatie dicht, het is tenslotte al 21:00 uur en dat is extreem laat voor Australische begrippen. Morgen een lange rit, uit de woestijn naar de bewoonde wereld, Adelaide in ruim 800km. Wij zullen wel goed slapen vanavond...!