Dag 22: Marla

Op naar Marla, een klein dorpje met maar liefst 72 inwoners. Veel belangrijker, het ligt aan het begin van de Oodnadatta Track, de route waar deze Challenge allemaal om draait! Oodnadatta, het droogste plekje van Australië, met een onverharde weg die niet alleen voor terreinwagens maar ook voor normale auto’s begaanbaar is, mits het niet onlangs geregend heeft. De omstandigheden lijken perfect, behalve dat we gisteravond iets heel geks zagen in de lucht. We wilden het UFO-centre al bellen, maar bij nadere bestudering werd het toch geïdentificeerd: een wolk! Eerst één, later meer, en zelfs een beetje grijzig van kleur. Het zal toch niet…

Om Marla te bereiken moeten we eerst 250 km terug naar de Stuart Highway, rechts afslaan, dan 200 km rechtdoor en stoppen bij de pomp waar tevens het hotel is. De attractie van vandaag hebben we al versnoept, twee dagen geleden; een roadhouse met art gallery. Onze eerste stop is zodoende Erldunda Roadhouse, waar we ook al eerder geweest zijn en een namaakslang gekocht hadden. Om de pret onderweg wat te verhogen kopen we er nog maar eentje, eens kijken of we nog meer flauwe grappen kunnen uithalen. Bij het Roadhouse blijkt ook nog een emoe farm te zijn, die hadden we de vorige keer niet eens gezien! Een uitgebreide koffiepauze volgt, lekker in een zonnetje, naast de emoes.

De enige andere bezienswaardigheid vandaag is de staatsgrens. We gaan onze derde staat al in, deze reis. Gestart in Western Australia, vandaar naar het noorden, naar de Northern Territory en nu dus weer helemaal naar het zuiden, Southern Australia in. Een fotomomentje natuurlijk. En een geocache-momentje, want er ligt een ‘echte’ bij de grens. Bij het wegrijden stoppen we nog even om de slang langs de kant los te laten. Eens kijken vanavond hoeveel mensen deze slang voor echt hebben aangezien...

Na echt rustig gereden te hebben en elke afslag of monument bezocht te hebben zijn we om twee uur in booming Marla, een benzinepomp, supermarkt en politiestation. Een mooi moment voor de was, maar die blijken we kwijt te zijn geraakt, al weten we niet precies hoe. Meer ruimte in de kofferbak en we hoeven dit klusje ook niet te doen, een win-win situatie!
Iedereen kijkt vooral uit naar morgen, de Oodnadatta Track en we voelen toch een beetje spanning. Hoe goed of slecht zou de weg zijn, hoe groot zijn de stenen, is het wel of geen wasbordweg? De auto wordt klaargemaakt, we laten de banden teruglopen tot 2 bar en gaan op verkenning uit. Even proefrijden..
Superleuk natuurlijk, stof, grind, even een beetje gas geven. Rein rijdt met zijn Duettje gelijk met ons op en dat zorgt weer voor leuke foto’s. Na een paar kilometer zien we nog twee emoes in het wild, een zeer geslaagde proefrit.

De track wordt goedgekeurd, we bezoeken het treinstation van Marla (2x per week een trein, in beide richtingen) en, jaja, ook de airtsrip. Zelfs in Marla ligt een geocache, die wordt ook gevonden en dan weten we echt niets meer te doen. Tijd voor avondeten, niet noemenswaardig maar ach, prima te eten. Niemand heeft onze slang gezien :-( Wel horen we dat de vloek van de berg ondertussen Pieter en Sjoerd ingehaald heeft. Zij hebben wel een wasje gedraaid en vervolgens alles in de droger gegooid. Op standje extra hot, want dan is het lekker snel droog. Dus die hebben vanaf nu alleen nog maar naveltruitjes om aan te trekken :-) We zijn benieuwd welke plaag Jaap nog te wachten staat…