Dag 12: mini-Bungle Bungle

Bij het ontbijt zijn wij toch benieuwd waar iedereen gegeten heeft. Onze Chinees was geen succes en verder was alles dicht. Maar nee hoor, de mooiste foto’s komen voorbij: aan het water, krokodillen bij zonsondergang, vleermuisroedels. Zelfs de keuken in het hotel was voortreffelijk... Voor vanavond komt Yvonne met een goed idee: BBQ, wegens succes geprolongeerd. Wederom the Aussie way, dus de lokale supermarkt wordt geplunderd. Jan is bang dat de barbecue zelf ontbreekt, dus er is vanaf nu elke avond bbq; bij ons. Als we nog een steelpannetje kopen, kunnen we voortaan ook onze eigen koffie zetten en eitjes koken. Het gaat sowieso niet zo goed met onze bagage, we verzamelen steeds meer rotzooi. Plan was oude kleding mee te nemen en na het dragen, direct weg te gooien. We verzamelen alleen meer dan we verslijten, we zijn een soort kampeerhamsters, of kangoeroes met een magische buidel. Vraag het en wij hebben het: slaapzakken, koelbox, een voorruit, en sinds kort dus een bbq incl. gasbussen. Maar kamperen, ho maar, daar beginnen we niet aan.

Het is een rustdag vandaag. Eerst naar de oude brug. We rijden verkeerd, ja echt, dat kan in deze metropool. Terug om het te vragen, even stoppen en uitstappen om een of andere gigantische boom op de foto te zetten. Een slang! Niet gezien, Erica stapt er bijna op. Het beest schiet weg en na een hartverzakking zweert Erica om nooit meer op slippers over een grasveld te lopen.
Er wacht ons meer onverwachts wildlife vandaag. De oude brug is afgesloten en op de foto kun je wel zien waarom. Terwijl Jan de auto een wasbeurtje geeft, ziet Erica vanuit haar ooghoek een roofvogel een enorme duik nemen. Het beest haalt uit, vangt een vis en strijkt neer in een boom om deze rustig op te peuzelen. Wat een waanzinnig mooi gezicht was dat!

Het toeristendagje wordt voortgezet naar een rumstokerij. Awardwinning, leuk om te zien en te proeven. Nu krijgt Jan een hartverzakking: 5 dollar, voor… voor een vingerhoedje zo groot. Opschieten met de foto, want anders is het goedje al verdampt.

Last but not least op weg naar de mini-Bungle Bungles. Gisteren zijn we langs de ‘echte’ gereden, voor onze Volvo’s alleen niet bereikbaar. Het zijn zandsteenbergen met oranje-zwart strepen, in de vorm van bijenkorven. Bij Mirima National Park, vlakbij, liggen de kleine varianten. Zoals gebruikelijk een onbemand toegangspoortje, deze keer wel iets moderner: betaling alleen met creditcard. Een klein stukje klimmen en dan worden we beloond met een geweldig uitzicht!

De dag wordt afgesloten met een gezellige BBQ bij het zwembad. Naast Rein blijkt ook Michiel wel raad te weten met al het vlees. Het was weer top, bedankt heren!